بر اساس تحقیقات انجام شده هنگام دروغگویی، مغز نیاز به دقت و توجه بیشتری دارد و مناطق کنترل اجرایی مغز در زمان دروغ گفتن درگیر میشوند.
به طور کلی کاهش منابع گرانبهای شناختی (که در زمان دروغ گفتن و برای جبران فشار ناشی از آن به کار گرفته میشوند) باعث میشود که توانایی استفاده موثر از این منابع برای اهداف دیگر از جمله کم کردن استرس و افزایش سایر واکنش های پاراسمپاتیک سالم و حفظ کننده هموستاز کاهش پیدا کند.
دروغگویی همچنین اثر خود را در بدن و درون ما به جا میگذارد از جمله تغییر در ضربان قلب، تعداد تنفس و رسانایی پوست.